Edison Jazz genomineerde bij Dakota – Zaterdag
Meer blogs en vlogs
- TIP: Soep (4+)
- MEENEEMPAS: Neem iemand Mee naar Dakota!
- Vacature bestuursondersteuning cultuurankers
- Inzamelingsactie: Aardbeving Turkije en Syrië
- Uitslag van de feestdagen enquête
- Vrouwendagen bij Dakota: WO 8 t/m ZA 11 maart 23
- WIWA te gast bij Arjen Lubach! Over de voorstelling ‘Moederdag’
- Stop De Tijd. Waarom we het leven soms op pauze zouden willen zetten.
- Welke feestdagen wil JIJ vieren in Dakota?
- Pak het Drama met Femke Vernij!
- Luid het nieuwe jaar in met het Ook Van Jou Meemaak Programma!
- Wij wensen jou prachtige feestdagen en een MEEslepend 2023
- Kijk je alvast #MEE naar 2023?
- Kerstvakantie bij Dakota! Kom heerlijk warm genieten!
- Kom ons programmaboekje ophalen: Het Meeneemboekje!
- Ga MEE uit naar Dakota!
- ‘Angry Young Men’ – Een daverend succes. De aftervideo!
- SLUIT HET JAAR AF MET EEN LACH!
- MEEMAKER GEZOCHT!
- Video: Julika Marijn over de zoektocht in het mysterieuze leven van Piet Mondriaan
Je zit vast in een verkeersopstopping ergens tussen Azië en Europa. Vast tussen de carrière die je ouders je wensen en de carrière die je zelf voor je ziet. Waar sla je af? Waar keer je om? Waar zet je door? Hoe ga je van een kleine stad in Turkije waar je de beste gitarist bent (omdat je de enige bent), naar een internationaal concours waar je je land mag vertegenwoordigen? En hoe kom je daarvandaan in Amsterdam terecht? In een kruising tussen een autobiografische voorstelling en een jazzconcert gidsen Yaşam Hancılar en zijn fabuleuze band het publiek van de Bosporus tot het IJ. Brug over de Bosporus is intiem theater voor de zoekende ziel. Voor hen die gereisd hebben of nog op reis gaan.
Yaşam groeit op in een stadje in het Noordwesten van Turkije. Zijn hardwerkende ouders geven hem zowel een passie voor muziek mee als een duidelijke opdracht voor de toekomst:
Hij moet naar Istanbul, naar de technische universiteit en ingenieur worden, een echt beroep.
In de eeuwigdurende file op een brug tussen oost en west beslist Yaşam dat het anders moet. De jazz heeft hem nu in zijn greep en brengt hem via rokerige clubs in Istanbul tot het Amsterdamse Conservatorium, vlakbij Chet Baker’s sterfplek. Zo belandt hij in onze hoofdstad, waar hij nu nog met zijn dochtertje woont.
“Ik zit in de vensterbank van mijn appartement
En kijk uit over Istanbul
De zon is rood en rond als een bloedsinasappel
de silhouetten van de stad zijn zwart
de minaretten als kaarsjes op een taart
zo godvergeten mooi
zo hartverscheurend van mij
maar ik weet dat ik hier weg ga”
Yaşam zijn album Rush Hour, waarop de voorstelling gebaseerd is, is genomineerd voor Edison Jazz 2021 in de categorie vocaal nationaal!